کرامپتون (۱۹۷۹) از رویکردی روانشناسانه-جامعه شناسانه استفاده کرده تا به توصیف انگیزه های گردشگران برای گذران تعطیلات بپردازد.
- خودشناسی و ارزیابی خویشتن
- استراحت
- رهایی از محیط یکنواخت و کسل کننده
- پرستیژ
- بازگشت به عقب
- تقویت روابط نزدیک
- تسهیل ارتباطات تعامل اجتماعی
نکته اصلی و مهم در نظریه کرامپتون آن است که پیش از انجام سفر، نوعی عدم تعادل در نیازهای فرهنگی، اجتماعی و روانشناختی فرد وجود دارد و وظیفه تعطیلات بازگرداندن شرایط فرد به حالت تعادل و طبیعی آن است.
درست از همین رو، مطالعه نیازهای روانشناختی فرد (از جمله خودشناسی، تعامل اجتماعی، انگیختگی جنسی و هیجان) مقدم بر تاکید بر جاذبه ها و خصوصیات مقصد است. پس باید نیازهای اجتماعی بالقوه هدف مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند.
برگرفته از ” صنعت توریسم”، دکتر رنجبریان
مطالب گوناگون آموزشی گردشگری، اخبار، پادکست، مدیرت و کارآفرینی در
👇👇👇👇👇
توسعه گردشگری قزوین
