به طور عمده تمایل گردشگران برای مناطق طبیعی، چه زمینی چه دریایی، نسبتا دست نخورده و بکر “تا حد امکان اصیل” (Lequin، 2002). ریشه این گرایش احتمالا می تواند با زندگی امروز شهری ما با انواع آلودگی (بصری، بویایی، شنوایی، هوا، و غیره) ارتباط داشته باشد.
علاوه بر این، مشاهدۀ جانوران و همچنین گیاهان حتی اکتشافات در مسیر، مناطق طبیعی با چشم انداز بی بدیل خود، جاذبه های عمده گردشگران در سراسر جهان هستند (Lequin، 2003). به عقیده آلاز، به طور خلاصه، این روزها بیش از هر چیز به دنبال نزدیکی با محیط زیست طبیعی هستیم.
مسافرت با روش های کمتر آلاینده و محیط زیست دوستانه نیز دغدغه بسیاری از مردم برای سفر در تعطیلات و یا حتی در جایی که زندگی می کنند است. از آن جمله میتوان سفر با دوچرخه، حمل و نقل عمومی (اتوبوس، قطار، و غیره) و یا فقط راه رفتن را نام برد.
این روش های حمل و نقل CO2 کمتری تولید میکنند و به همین دلیل در مقابل سفرهای امروزی هوائی قرار میگیرند. این تمایلات به نیاز واقعی برای مبارزه با گرم شدن کره زمین بازمیگردد (رویز، 2013).
مردم، گردشگری پایدار را به عنوان یک ایده آل که باید به سوی آن پیشروی کنیم نگاه میکنند و هدف جایگزینی حمل و نقل با راه آهن، اتوبوس یا حتی کشتی بجای هواپیما می باشد.
مطالب گوناگون آموزشی گردشگری، اخبار، پادکست، مدیریت و کارآفرینی در
👇👇👇👇👇
توسعه گردشگری قزوین
