گردشگری پایدار: گردشگری بر اساس محیط زیست طبیعی

محیط طبیعی رابطه نزدیکی با اکوتوریسم دارد و این رابطه ویژه به خصوص در نخستین تعاریف از اکوتوریسم کاملا مشهود اشت (Blamey 2001).
ولنتاین (1992) سه بعد اصلی برای گردشگری مبتنی بر طبیعت قائل شده است: تجربه، سبک و مکان.
تجربه در وابستگی اش به طبیعت، شدت تعامل، زمینه اجتماعی و مدت زمان متفاوت خواهد بود.
سبک به عنوان مثال با زیرساخت های لازم، اندازه و ترکیب گروه یا طول سفر مورد بررسی قرار میگیرد.
مکان از لحاظ دسترسی، شکنندگی یا طبیعت (مدیریت و دسترسی خصوصی و دولتی، به عنوان مثال) مورد توجه قرار میگیرد.
گرچه به نظر میرسد گردشگری مبتنی بر طبیعت در نگاه اول به راحتی قابل شناسایی است، لیکن چند سوال قابل مطرح کردن است:
چه چیز واقعا یک تجربه مبتنی بر طبیعت است؟
آیا عبور ماشین از جنگل شامل این شرایط است، یا راننده باید توقف کند و در میان درختان قدم بزند؟
و اگر این چنین است، چه مدت باید قدم بزند؟
آیا می توان محیطی که کاملا توسط انسان اصلاح شده و تمام اصول دیگر را رعایت میکند را به عنوان یک مکان اکوتوریسم مد نظر گرفت (Blamey، 2001)؟
آیا می توانیم با کاشت درخت یا قایقرانی در یک دریاچه مصنوعی یک تجربه مبتنی بر طبیعت داشته باشیم؟
مسئله نزدیکی به طبیعت، اغلب در هنگام بررسی اینکه آیا یک تجربه گردشگری که عنصری طبیعی را شامل میشود، مطرح می شود (Blamey، 2001).
مطالب گوناگون آموزشی گردشگری، اخبار، پادکست، مدیریت و کار آفرینی در
👇👇👇👇👇
توسعه گردشگری قزوین