تنها گردشگری اخلاق گرایانه است که به طور کامل مردم بومی را در طراحی، اجرای و مدیریت پروژه های محلی درگیرمی کند. بنابراین اخلاقی نو از سفر بوجود خواهد آمد و شیوه های گذراندن اوقات فراغت موجی قوی از اخلاق گرایی نوین را از طریق اعمال بشردوستانه و احترم به محیط زیست را تجربه می کند. اخلاق، سفر مفید را تشویق و سفر احتمالی و بی فایده را محکوم می کند. در نتیجه، بیکاری، جشن و شادی باعث می شود گردشگران احساس گناه کنند.
بدین ترتیب شناخت دیگران و اخلاق می تواند به سفر کمک کند. بنابراین بهتر درک میکنیم که اخلاق می تواند سرقفلی کسب و کار حرفه ای خاص باشد.